۱۰ پرسش مهم باشگاه پرسپولیس از تراکتور پیرامون اتفاقات جنجالی تبریز

باشگاه پرسپولیس با طرح سوالات، ابهامات و نکاتی در رابطه با حاشیه‌های دیدار با تراکتور، خواستار پاسخگویی باشگاه تبریزی شد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا و به نقل از سایت باشگاه پرسپولیس، باشگاه تراکتور به عنوان میزبان این بازی که مسئولیت اصلی را در قبال حواشی رخ داده دارد و باید به سوالاتی پاسخ بدهد که در روزهای اخیر برای طرفداران فوتبال طرح شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سوالاتی که انتظار می‌رود پاسخ‌هایی مبتنی بر واقعیات آنچه رخ داده را دریافت کنند.

اما نکته مهمی که پیش از طرح سوالات باید به آن اشاره کرد، این است که اتفاقات روی داده در حاشیه یک مسابقه فوتبال، به هیچ عنوان نمی‌تواند به یک شهر یا یک قومیت نسبت داده شود؛ همانطور که تیم فوتبال تراکتور نمی‌تواند تمام ترک‌زبانان و حتی تبریزی‌ها را نمایندگی کند و بی‌تردید گروه قابل توجهی در این شهر هستند که نه تنها به تراکتور بلکه نسبت به ورزش فوتبال علاقه‌ای ندارند.   اما بخشی از سوالات، ابهامات و نکاتی که بی پاسخ مانده‌اند:   ۱. باشگاه تراکتور پیش از آغاز بلیت فروشی تاکید کرد: «هواداران بدون تهیه بلیط از طریق سامانه، به ورزشگاه مراجعه نکنند؛ چرا که به هیچ عنوان بلیط فروشی دستی یا اینترنتی در ورزشگاه انجام نمی‌شود.» با این حال آنچه در ورزشگاه یادگار امام دیده شد مسئله متفاوتی بود و باجه‌های بلیت فروشی با دریافت کد ملی تماشاگران، اقدام به صدور بلیط برایشان می‌کرد. این در حالی است که در همان ساعات، طرفداران استقلال به دلیل پر شدن ظرفیت ۳۰ درصدی ورزشگاه آزادی نتوانستند برای تماشای بازی تیمشان وارد استادیوم شوند. باشگاه تراکتور که بلیط فروشی را در اختیار داشته، باید جواب بدهد که چرا به این تعهد خود عمل نکرده است؟   ۲. ساعتی پیش از شروع بازی، ستوده‌نژاد مدیرکل ورزش و جوانان استان آذربایجان شرقی در گفتگویی که در ورزشگاه یادگار امام انجام داد، اعلام کرد که «بلیط فروشی فقط برای طبقه پایین انجام شده» و «طبقه پایین ۴۶ هزار صندلی دارد». اما به وضوح حتی در طبقه پایین تعداد نفراتی بسیار بیشتر از ۴۶ هزار صندلی مستقر شدند و پیش از شروع بازی نیز برخلاف تصمیم قبلی، درهای طبقه دوم ورزشگاه نیز باز شد. چرا باشگاه تراکتور به عنوان میزبان مسابقه اجازه چنین اتفاقی را داد؟   ۳. باتوجه به اینکه بلیط فروشی به صورت اینترنتی (در ورزشگاه نیز باجه‌ها، بلیط اینترنتی صادر کردند)  انجام شد، طبیعتا امکان فروش بلیط بیشتر از ۴۶ هزارتا وجود نداشت. اما تخمین ناظران نشان می‌دهد که دستکم ۶۰ هزار نفر وارد ورزشگاه شدند. این حداقل ۱۴ هزار نفر چگونه توانستند از گیت‌های الکترونیکی که باشگاه تراکتور پیش‌تر سیستم مجهز آن را تبلیغ می‌کرد، رد شدند؟ این سوال از آن جهت مطرح می‌شود که در ورزشگاه آزادی اگر بارکد روی بلیط با آنچه برای گیت تعریف شده، یکی نباشد، طرفدار نمی‌تواند از ورودی عبور کند و حالا مشخص نیست که این هزاران هوادار بدون بلیط، چگونه توانستند به استادیوم یادگار امام برسند.   ۴. آیا طرفدارانی که بدون بلیط وارد ورزشگاه شدند، مورد بازرسی قرار گرفتند؟ این سوال از آن منظر اهمیت دارد که ورود بطری به ورزشگاه ممنوع است اما در بازی تراکتور - پرسپولیس، بطری‌های زیادی در دست طرفداران دیده می‌شد و این شائبه را به وجود آورد که اساسا بسیاری از طرفداران به دلیل ازدحام، بدون بازرسی کافی توانستند روی سکوها مستقر شوند. باشگاه تراکتور در بیانیه خود نوشته بود: «از ورود افراد بدون بلیط جلوگیری خواهد شد.» آیا این باشگاه به این تعهد خود وفادار ماند؟   ۵. یکی از مسئولان "فرهنگی" باشگاه تراکتور در جدیدترین اظهارات مقامات این باشگاه ادعا کرده: «پس از اتفاقات بازی دو تیم تراکتور و پرسپولیس، به طور دقیق وضعیت سکوها را بررسی و رصد کردیم که با مدنظر قرار دادن تصاویر منتشر شده در فضای مجازی، مشخص شد که هواداران پرسپولیس در بین هواداران تراکتور حضور داشتند و عامل اصلی ایجاد تنش در سکوها بودند.» در ادامه گفته: «یادآور می‌شود، امید عالیشاه پیش از این نیز در تبریز و در بازی تیم‌های گسترش فولاد و پرسپولیس با رفتارهای توهین آمیز خود موجب ناراحتی هواداران و بروز تنش شده بود که همین موضوع در اتفاقات بازی اخیر نیز تأثیر داشت.»   تناقضی بین این دو جمله وجود ندارد؟ ابتدا ادعا می‌شود که هواداران پرسپولیس نسبت به بازیکنان خودشان (مشخصا عالیشاه) سنگ‌پرانی کردند. سپس گفته می‌شود عامل بروز تنش، برخورد عالیشاه با هواداران تبریزی در بازی با ماشین سازی (به اشتباه گفته‌اند گسترش فولاد) بوده است. بالاخره هواداران "نفوذی" پرسپولیس سنگ پرتاب کردند یا هواداران تراکتور که از بازی‌های قبلی از عالیشاه عصبانی بودند؟   ۶. یکی دیگر از مسئولان باشگاه تراکتور مدعی شده که ۱۰ دقیقه پس از ترک زمین توسط بازیکنان پرسپولیس، شرایط مهیای برگزاری بازی بود. اگر شرایط ده دقیقه پس از ترک زمین توسط پرسپولیسی‌‎‌ها مهیای بازی شده بود، چرا مهدی کیانی، محمدرضا اخباری و سایر بازیکنان تراکتور تا ۲۰ دقیقه پس از ترک زمین، تلاش می‌کردند با دور زدن در ورزشگاه، طرفداران را دعوت به آرامش کنند؟   ۷. اگر ده دقیقه پس از توقف بازی، شرایط، مهیای برگزاری بازی بود، چرا داور برای از سرگیری مسابقه وارد زمین نشد؟ آیا این ادعا که داور منتظر بازیکنان پرسپولیس ایستاده بود، منطقی است؟ چرا که در چنین مواردی، اگر داور وضعیت را مهیای برگزاری بازی بداند، وارد زمین می‌شود و اگر یک تیم برای انجام بازی حضور نیابد، تخلف کرده. آیا پس از توقف مسابقه، داور برای ازسرگیری بازی در محلی که مسابقه را متوقف کرده بود (وسط زمین) حاضر شد؟   ۸. اگر ده دقیقه پس از توقف بازی، شرایط، مهیای برگزاری بازی بود، پس چرا سرمربی پرسپولیس با اسکورت یگان ویژه، مهدی کیانی، ساغلام و همچنین با کلاه مخصوص نیروی‌های انتظامی از پله‌ها پایین آمد؟ آیا یک چنین وضعیتی نشان دهنده «شرایط فراهم برای پیگیری بازی» است؟   ۹. اگر باشگاه تراکتور مدارکی دال بر نقش داشتن طرفداران پرسپولیس (یا هر تیم دیگری) در جنجال‌های این مسابقه دارد، می‌تواند ارائه بدهد. یک راه حل این است که باشگاه تراکتور تصاویر این افراد را منتشر کند و با تطبیق دادن تصاویر با سامانه بلیط فروشی، کدملی را استخراج کند و در اختیار سامانه بلیط فروشی ورزشگاه آزادی (توسعه و تجهیز) قرار دهد تا مشخص شود این افراد با این کدملی‌ها، چند بار برای تماشای بازی پرسپولیس به ورزشگاه آزادی رفته‌اند. آیا این کار انجام خواهد شد؟   ۱۰. با فرض اینکه طرفداران نفوذی پرسپولیس بطری آب را در طول بازی به زمین پرتاب کردند، آیا شعارهای پیش از مسابقه، پرتاب لیرز و اتفاقات پیرامون یحیی گل‌محمدی نیز کار آنها بود یا چه کسانی؟ آیا بهتر نیست هر باشگاه میزبان، مسئولیت اتفاقاتی که رخ داده را بپذیرد؟ شاید این راهی باشد که در بازگشایی دوباره ورزشگاه‌ها، از تنش‌ها کاسته شده و همه برای یک بار، با واقعیت روبرو شوند.   انتهای پیام/

منبع: دانا

کلیدواژه: باشگاه تراکتور ورزشگاه آزادی بلیط فروشی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۰۵۸۷۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چهارشنبه مشکوک آزادی

حواشی تلخ دیدار پرسپولیس و سپاهان این روزها بیش از هر اتفاق فوتبالی دیگری حساسیت‌برانگیز شده است و فضای ایجاد شده در این باره نه به سود فوتبال است و نه به سود هوادارانش. - اخبار رسانه ها -

به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، فحاشی‌ها و رفتارهای خارج از عرف نسبت به هواداران زن در ورزشگاه آزادی و البته برخی واکنش‌های نادرست آنها نسبت به این رفتار طرفداران تیم رقیب صحنه‌های زشتی را در ورزشگاه آزادی رقم زد که باعث شد همین شب گذشته بازار بیانیه‌نویسی و استوری‌های اعتراضی مدیران و نزدیکان دو باشگاه داغ شود.

 فرصت‌سوزی
از سال 1398 که نخستین حضور رسمی بانوان هوادار فوتبال در ورزشگاه‌ها اتفاق افتاد تا شهریور سال گذشته که بالاخره در دیدارهای لیگ برتر هم شاهد ورود این بخش از عاشقان فوتبال به ورزشگاه‌ها بودیم بسیاری بی‌صبرانه منتظر پیامدهای این اتفاق بودند اما آنچه رخ داد ایجاد فضایی مناسب و بسیار خوب در ورزشگاه‌ها بود. تردیدهای زیادی درباره پیامدهای ورود بانوان به استادیوم‌ها ایجاد شد و برخی با استدلال‌هایی آن را درست نمی‌دانستند اما اتفاقی که در عمل رخ داد متفاوت با فضایی بود که مخالفان سعی در القای آن داشتند. بسیاری معتقد بودند پیش‌بینی‌هایی که در این زمینه صورت گرفت به واقعیت نزدیک نبود و حالا می‌توان بیشتر امیدوار بود فضایی که در برخی دیدارها بسیار پرالتهاب و بعضا زننده و حتی غیراخلاقی بود و سکوها به محلی برای عقده‌گشایی تعداد محدودی تماشاگرنما بدل شده بود تبدیل به محیطی برای لذت بردن خانواده‌ها و همه اقشار در سنین مختلف از پرطرفدارترین ورزش دنیا باشد. 

فضای ورزشگاه‌ها در ماه‌های اخیر در شرایط قابل قبولی قرار داشت و کمتر شاهد برخی واکنش‌ها از سوی هواداران بودیم اما در چند هفته اخیر برخی اتفاقات در ورزشگاه‌های مختلف رخ داد که عجیب و البته شاید مشکوک به نظر می‌رسد. از ممنوعیت حضور بانوان در ورزشگاه یادگار امام تبریز تا حاشیه‌هایی که در دیدار استقلال برابر آلومینیوم در اراک رخ داد و حالا هم این رخداد اخیر در ورزشگاه آزادی که جنجال‌ساز شد این سوال را در اذهان مطرح می‌کند که آیا همه این اتفاقات در بازه‌ای کم طبیعی است؟ بدون شک برخی در داخل کشور از این اتفاق و ورود بانوان به ورزشگاه خوشحال نیستند و بارها و به اشکال مختلف این مخالفت‌ها را علنا ابراز کرده‌اند. متاسفانه این اتفاقات می‌تواند تاثیرات منفی زیادی روی فوتبال کشور داشته باشد که شاید برخی حاشیه‌سازان در خوشبینانه‌ترین حالت توجهی به آن ندارد و در نگاه دیگر شاید حتی منافع جناحی خود را به منافع ملی ترجیح می‌دهند. حالا این نگرانی به وجود می‌آید که این عده شاید با تحرکات اخیر خود در بخش‌های مختلف جامعه زمینه‌ساز تکرار برخی اتفاقات تلخ رخ‌داده در کشور طی سال‌های اخیر هستند.

 راهکار
تردیدی نیست ورزشگاه‌های ما هنوز زیرساخت لازم برای برگزاری یک مسابقه فوتبال در سطح جهانی و همانند لیگ‌های حرفه‌ای دنیا را ندارد. ابتدایی‌ترین حق هوادار این است که بداند در ورزشگاه باید روی کدام صندلی بنشیند اما متاسفانه حتی در برخی استادیوم‌ها از صندلی شماره‌دار هم خبری نیست و به این ترتیب نظارتی در این زمینه صورت نمی‌گیرد. اگر همانند تمامی ورزشگاه‌های بزرگ دنیا هواداران در جایگاه از‌پیش‌تعیین‌شده بنشینند تردیدی نیست که کنترل آنها و شناسایی متخلفان بسیار راحت‌تر خواهد بود. چه‌بسا محرومیت طولانی‌مدت از حضور در ورزشگاه نظیر آنچه که در فوتبال اروپا رایج است می‌تواند اهرم مناسبی برای جلوگیری از تکرار چنین رخدادهای تلخی شود.  از سوی دیگر باید دید مسئولان برگزاری و حفظ امنیت ورزشگاه براساس چه ایده‌ای تصمیم گرفتند بانوان هوادار پرسپولیس را بالای سر سپاهانی‌ها بنشانند. همین بی‌تدبیری باعث شد تا صحنه‌های زشتی که فیلم‌های آن در فضای مجازی به‌شدت وایرال شده است رخ دهد و شاید اگر پیش‌بینی‌های لازم صورت می‌گرفت شاهد چنین اتفاقاتی نبودیم.

در این میان نباید نقش باشگاه‌ها را نیز نادیده گرفت که نظارت درستی روی رفتارهای لیدرهای خود ندارند و اگر کانون‌های هواداری را با نظارت سفت و سخت‌تری کنترل می‌کردند از دل آن چنین رفتارهای سخیفی حاصل نمی‌شد.  همه این مسائل قابل اصلاح است و می‌توان با یک برنامه‌ریزی فوری و قابل اجرا در عرض مدت کم این ناهنجاری‌ها را از بین برد. تردیدی وجود ندارد که پیشنهاداتی چون ممانعت از ورود بانوان به ورزشگاه‌ها تا زمان اصلاح زیرساخت‌ها نه‌تنها سودی برای فوتبال ندارد، بلکه یک بازگشت به عقب بزرگ خواهد بود که تبعات بسیار وخیمی برای فوتبال ایران خواهد داشت و نباید با بروز یک مشکل صورت‌مساله را پاک کرد.

منبع: فرهیختگان

انتهای پیام/